Polskie Stowarzyszenie Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt XXVII Międzynarodowy Kongres Medycyny Weterynaryjnej Małych Zwierząt PSLWMZ

Specjalista dermatolog, DESV DV, Dip ECVD, certyfikat z zakresu dermatologii małych zwierząt oraz dyplom uniwersytecki z alergologii i immunologii klinicznej. Po ukończeniu Szkoły Medycyny Weterynaryjnej w Alfort w 1993 oraz Uniwersytetu w Creteil w 1995, dr Bensignor był przez rok asystentem w Szkole Medycyny Weterynaryjnej w Alfort (dermatologia), a następnie odbył rezydenturę ECVD w prywatnej praktyce w Bordeaux. Zdał egzamin ECVD w 1998 i w tym samym roku zdobył francuski certyfikat z zakresu dermatologii małych zwierząt oraz dyplom uniwersytecki z alergologii i immunologii klinicznej. Ostatecznie zdobył DESV (francuska pełna specjalizacja) z dermatologii weterynaryjnej w 2007. Był przewodniczącym francuskiego stowarzyszenia dermatologii weterynaryjnej (GEDAC) od 2004 do 2009, członkiem komitetu organizacyjnego oraz skarbnikiem Europejskiej Szkoły Dermatologii Weterynaryjnej (European College of Veterinary Dermatology) w latach 2002-2010 oraz Przewodniczącym Szkoły od 2010 do 2012. Był również vice-przewodniczącym Francuskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii (AFVAC).

Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji w międzynarodowych czasopismach recenzowanych z zakresu dermatologii weterynaryjnej i wygłosił ponad 150 wykładów we Francji, Europie, Ameryce Północnej i Azji. Jest autorem „Atlasu ropnych zapaleń skóry psów” wydanego w 2000 r oraz współautorem książek: “Leczenie dermatologiczne” (2002), “Dermatologia koni” (2004), “Dermatologia psów i kotów” (2005), “Atlas dermatologii” (2006), „Choroby uszu psów i kotów” (2007), „Dermatologia zwierząt egzotycznych” (2008) oraz „Dermokosmetyki psów i kotów” (2016).
Obecnie prowadzi praktykę dermatologiczną w Rennes. Jest konsultantem do spraw dermatologii w klinice weterynaryjnej w Paryżu i w Marsylii oraz w szpitalu weterynaryjnym w Nantes. W przeszłości był profesorem dermatologii w Szkole Medycyny Weterynaryjnej w Alfort.

Tytuł Lekarza Weterynarii uzyskała na Uniwersytecie w Utrecht, w Holandii w 2012 roku.Po ukończeniu akademickiego kursu Ekonomia Biznesu udała się na sześć miesięcy do Instytutu Badawczego Moredun w Edynburgu w Szkocji, co zachęciło ją do dalszego rozwoju w kierunku naukowym. W roku 2012 w Londynie na Royal Veterinary College rozpoczęła swój przewód doktorski dotyczący tematu przewlekłej choroby nerek u kotów , a także nadczynności tarczycy u kotów. W tym czasie opublikowała wiele materiałów badawczych. Swoją wiedzą dzieliła się także podczas międzynarodowych konferencji weterynaryjnych. Esther przez okres pięciu lat pracowała jako lekarz weterynarii pierwszego kontaktu prywatnej praktyki weterynaryjnej. Ponadto udzielała się charytatywnie. Pełniła także funkcję Przewodniczącej Regionu Metropolitalnego Brytyjskiego Stowarzyszenia Weterynarii Małych Zwierząt. Esther obecnie pracuje w Departamencie Badania i Rozwoju Royal Canin w Aimargue we Francji.

Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu.Chorobami oczu psów, kotów oraz koni zajmuje się od 2005 roku. Podczas studiów odbyła liczne staże i praktyki zagraniczne, między innymi jako stypendystka na Uniwersytecie w Budapeszcie oraz na Uniwersytecie im. Ludwika Maximiliana w Monachium, w jednym z najlepszych ośrodków okulistyki weterynaryjnej w Europie pod kierunkiem prof. H. Gerhardsa.Po stażu w szpitalu dla koni zdobywała doświadczenie z zakresu chorób zwierząt towarzyszących w jednej z większych wrocławskich lecznic. Członek European Society of Veterinary Ophthalmology, członek rady naukowej Międzynarodowego Instytutu Medycyny Translacyjnej, wieloletni tłumacz pozycji okulistycznych dla wydawnictwa Elsevier, autorka wielu artykułów w prasie branżowej. Uczestniczy regularnie w zjazdach ESVO oraz ECVO. Posiada ukończony kurs z zakresu chirurgii zaćmy metodą fakoemulsyfikacji oraz kriochirurgii. Ukończyła kurs I stopnia z zakresu okulistyki w Luxemburgu oraz II stopnia z zakresu chirurgii okulistycznej organizowanego w Tuluzie. Od 2016 roku dodatkowo zajmuje się pracą naukową z zakresu zastosowania najnowszych osiągnięć medycyny regeneracyjnej w leczeniu chorób siatkówki. Jest współautorką publikacji na temat regeneracji siatkówki w prestiżowym „Stem Cells Reviews and Reports” oraz oryginalnej pracy naukowej z zastosowania czynników regenerujących w degeneracji siatkówki w Journal of Clinical Medicine.

Sylvie Daminet urodziła się w Genk w Belgii. Ukończyła studia weterynaryjne w 1992 r. na Uniwersytecie w Liège w Belgii. Następnie przeprowadziła się za granicę, aby się specjalizować. Odbyła staż, a następnie rezydenturę w dziedzinie medycyny wewnętrznej na Uniwersytecie w Montrealu w Kanadzie. W 1996 roku uzyskała dyplomy American College of Veterinary Internal Medicine i European College of Veterinary Internal Medicine (ACVIM i ECVIM-CA). Uzyskała również tytuł magistra na Uniwersytecie w Montrealu przedstawiając pracę o czynności tarczycy u psów. Była adiunktem na uniwersytetach w Montrealu i na Wyspie Księcia Edwarda w Kanadzie oraz wykładowcą w Royal Veterinary College w Londynie w Anglii. Uzyskała doktorat z badań nad czynnością tarczycy u psów na Uniwersytecie w Gandawie w Belgii w 2002 roku. Obecnie jest profesorem na tym samym uniwersytecie. Jest przewodniczącą służby medycyny wewnętrznej małych zwierząt, a jej zainteresowania kliniczne i badawcze dotyczą endokrynologii i nefrologii. Pod jej przewodnictwem pomyślnie obroniło się 12 doktorów. Jest dyrektorem programowym programu rezydencji w Companion Animal Internal Medicine na Uniwersytecie w Gandawie i (współ)nadzorowała wielu rezydentów, którzy uzyskali dyplomy ECVIM-CA. Sylvie (współ)tworzyła ponad 200 publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych. Była przewodniczącą Europejskiego Towarzystwa Endokrynologii Weterynaryjnej od 2009 do 2011 r. (www.esve.org) i przewodniczącą Specjalizacji Medycyny Wewnętrznej ECVIM (2011-2014). Kiedy nie pracuje, lubi pływać, jeździć konno i słuchać muzyki. Swoje dni spędza w towarzystwie dwóch synów, męża i zwierząt domowych.

Michael Day jest dyrektorem patologii w Asia Veterinary Diagnostics, laboratorium diagnostycznym z siedzibą w Hongkongu i Singapurze oraz służącym lekarzom weterynarii w kilku krajach azjatyckich. Jest emerytowanym profesorem patologii weterynaryjnej na Uniwersytecie w Bristolu i adiunktem w dziedzinie patologii weterynaryjnej w School of Veterinary and Life Sciences, na Uniwersytecie w Murdoch (Australia Zachodnia). Michael został chirurgiem weterynarii na Uniwersytecie w Murdoch w 1982 roku. Po okresie praktykowania medycyny weterynaryjnej małych zwierząt wrócił do Murdoch, aby ukończyć rezydenturę z mikrobiologii i immunologii oraz doktorat obejmujący badania we współpracy z Royal Perth Hospital. Michael zajmował stanowiska habilitacyjne w dziedzinie immunologii eksperymentalnej na uniwersytetach w Bristolu i Oksfordzie, a następnie spędził kolejne 27 lat w Bristol Veterinary School, skąd przeszedł na emeryturę w 2017 roku. Jego badania koncentrują się na chorobach immunologicznych i zakaźnych zwierząt towarzyszących. Michael opublikował ponad 330 artykułów z dziedziny immunopatologii, jest autorem podręczników Immunologia kliniczna u psów i kotów (w drugim wydaniu) oraz Immunologia weterynaryjna: Zasady i praktyka (w drugim wydaniu). Jest współredaktorem podręcznika BSAVA dotyczącego hematologii i transfuzji u psów i kotów (w drugim wydaniu) oraz tekstów dotyczących chorób zakaźnych przenoszonych przez stawonogi u psów i kotów (w drugim wydaniu) oraz gastroenterologii psów i kotów. Uzyskał dyplom European College of Veterinary Pathology i posiada stypendium Australian Society for Microbiology, Royal College of Pathologists oraz Royal College of Veterinary Surgeons. Michael jest redaktorem naczelnym Journal of Comparative Pathology. Jest byłym prezesem BSAVA. Był członkiem brytyjskiego Komitetu ds. Produktów Weterynaryjnych i przewodniczył Komitetom Naukowo-Edukacyjnym BSAVA oraz Komitetowi Naukowemu WSAVA. Był przewodniczącym komitetu WSAVA One Health. Michael jest obecnie członkiem zarządu i honorowym skarbnikiem WSAVA, a także przewodniczącym grupy WSAVA Vaccination Guidelines. Jest członkiem komitetu naukowego Petplan Charitable Trust oraz komitetu ds. WSAVA One Health, członkiem zarządów Fundacji WSAVA i afrykańskiej sieci małych zwierząt towarzyszących WSAVA (AFSCAN) oraz zarządu Eastern European Regional Veterinary Congress. Michael działa jako powiernik misji Mission Rabies, Soulsby Foundation i Journal of Comparative Pathology Educational Trust. Był współzałożycielem uniwersyteckiej firmy typu spin-out KWS Biotest Ltd., która została niedawno sprzedana Charles River Laboratories. Pozostaje konsultantem w firmie, a także konsultantem patologiem w GI Lab na Uniwersytecie Texas A&M. Otrzymał nagrodę BSAVA Amoroso Award za wybitny wkład w badania nad małymi zwierzętami (1999), nagrodę BSAVA Petsavers Award (2000, 2006 i 2007), medal G. Norman Hall RCVS Trust za wybitne badania nad chorobami zwierząt (2003), Petplan Charitable Trust Scientific Award (2009), Murdoch University Distinguished Alumnus Award (2015) i FAVP Paatsama Lectureship (2016). W 2019 r. Uzyskał stopień doktora (honoris causa) na Uniwersytecie w Liège w Belgii.

Doktor medycyny weterynaryjnej (DMV),absolwent Państwowej Szkoły Weterynaryjnej w Liège (1995). Specjalista chirurgii plastycznej, absolwent Specjalistycznej Edukacji w Pet Surgery (DESV). Certyfikowany specjalista w zakresie chirurgii kostno-stawowej i traumatologii weterynaryjnej (CES). Członek Komitetu Naukowego GECOV.

Po 25 latach doświadczeń w prowadzeniu własnej praktyki weterynaryjnej, Miguel Angel Diaz założył firmę ‘New Way Coaching’ https://newwaycoaching.es . Zajmuje się szkoleniem i wsparciem lekarzy weterynarii w Europie, Azji i Ameryce Południowej z zakresu Przywództwa i Skutecznej Komunikacji. Podróżując po świecie niesie przekaz: „Z pozytywnym nastawieniem, zaangażowaniem, odpowiednimi narzędziami i szkoleniem, korzystanie z przywileju prowadzenia własnej lecznicy jest w pełni możliwe”. Mówca międzynarodowy oraz wykładowca na konferencji Ted Talk. Wykładał w takich krajach jak Rosja, Polska, Włochy, Francja, Portugalia, Grecja, Chile, Malezja, Filipiny, Turcja i Hiszpania. Miguel jest autorem książki „7 kluczy do sukcesu w lecznicy weterynaryjnej”, obecnej w ponad 12 krajach i przetłumaczonej na język angielski, polski, chiński i włoski oraz autorem wielu artykułów na temat motywacji, przywództwa, budowania zespołu i skutecznej komunikacji.

Jest kierownikiem Zakładu Chorób Zakaźnych w Katedrze Chorób Małych Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. W polu jego zainteresowań naukowych i klinicznych są głównie koty i psy. Jest twórcą i kierownikiem specjalizacyjnych studiów podyplomowych „Choroby Psów i Kotów” na tej Uczelni oraz wykłada zakaźne choroby tych gatunków na studiach podyplomowych również w innych ośrodkach akademickich w Polsce. Wygłaszał też wielokrotnie wykłady na konferencjach dla praktyków za granicą. Od 2005 roku jest członkiem międzynarodowej grupy ekspertów „Advisory Board on Cat Diseases” (www.abcdcatsvets.org), stanowiącej ciało doradcze dla praktyków w Europie zakresie zwalczania chorób zakaźnych kotów. Napisał podręczniki chorób zakaźnych kotów, psów, a także jest współautorem wydanej w 2018 roku pod redakcją K. Hartman i J. Sykes książki „Self-Assesment Color Review Canine Infectious Diseases”.

Przewodniczący Sekcji Okulistyki PSLWMZ. Ukończył studia na Wydziale Weterynaryjnym warszawskiej SGGW w 1991 roku. W latach 1990-1997 asystent w Katedrze Chirurgii Małych Zwierząt Wydz. Wet. SGGW. W latach 1996-1997 odbył staż z zakresu okulistyki weterynaryjnej w Royal Veterinary College University of London. Od 1998 roku do dziś właściciel Okulistycznej Przychodni Weterynaryjnej w Warszawie. Od 1993 roku członek ESVO (European Society of Veterinary Ophthalmology) i ISVO (International Society of Veterinary Ophthalmology). W 2014 roku został jako pierwszy lekarz z Polski wpisany na listę panelisów ECVO (European College of Veterinary Ophthalmologists) prestiżowego europejskiego koledżu okulistów weterynaryjnych, uzyskując tytuł ESE ECVO (Eye Scheme Examiner ECVO). Od 2015 roku członek komisji ds. chorób genetycznych oczu ECVO (HED Committee ECVO). Wykładowca okulistyki weterynaryjnej na wydziałach weterynarii w Warszawie i Poznaniu. Wykładowca okulistyki na Studiach Podyplomowych. Wykładowca na wielu kongresach, sympozjach, zjazdach, warsztatach… Autor prawie już 100 publikacji z zakresu okulistyki weterynaryjnej w różnych czasopismach branżowych. Redaktor naukowy polskiego wydania książki „Okulistyka weterynaryjna Slattera”. Oprócz okulistyki kocha swoją żonę Magdę i bliźniaki Jacka i Agatkę. Ma 2 psy, 2 koty i żółwia. Akumulatory ładują mu windsurfing i rajdy off-roadowe.

Ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej AR we Wrocławiu w 1992 roku.Obronił pracę doktorską w 1995 roku i otrzymał tytuł specjalisty chirurga weterynaryjnego w 1997 roku. Od 2009 roku Fellow Academy of Veterinary Dentistry, od 2015 roku członek American Veterinary Dental College i European Veterinary Dental College. Obecnie jest Prezydentem European Veterinary Dental College. Autor ponad 120 publikacji i prezentacji z zakresu chirurgii szczękowej i stomatologii małych zwierząt. Co roku wykonuje kilkaset procedur operacyjnych z zakresu stomatologii i chirurgii szczękowej małych zwierząt.

Uzyskał tytuł lekarza weterynarii w Szwajcarii na Uniwersytecie w Zurychu, gdzie również obronił pracę doktorską na temat chirurgicznej naprawy dysplazji stawu biodrowego, odbył wstępne szkolenie kliniczne z zakresu drobnej medycyny zwierzęcej i chirurgii oraz ukończył studia podyplomowe.Po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych ukończył staż w zakresie leczenia chorób wewnętrznych małych zwierząt na University of Florida, a następnie rozpoczął pracę na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii, gdzie objął stanowisko profesora medycyny Charlotte Newton Sheppard. Jest profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie chorób wewnętrznych małych zwierząt na Uniwersytecie w Zurychu, a także profesorem hematologii w Medical University of Pennsylvania. Ukończył American and European College of the Veterinary Internal Medicine oraz European College of Clinical Pathology. Kierował Ośrodkiem Transfuzjologii i Hematologii oraz Kliniką Pedriatrii i Genetyki, a także jest dyrektorem Metabolic Genetics and the DNA Genetic Disease Testing (PennGen) Laboratories. Jego zainteresowania kliniczne i badawcze dotyczą dziedzicznych oraz hematologicznych zaburzeń i znajdują odzwierciedlenie w ponad 250 publikacjach badawczych oraz wielu recenzjach i abstraktach naukowych. Jest też przewodniczącym World Small Animal Veterinary Association (WSAVA) Hereditary Disease Committee. Laureat wielu nagród. Wielokrotny mówca na krajowych i międzynarodowych konferencjach.

Dyplomowany Europejski Specjalista Weterynaryjnej Patologii Klinicznej. Do głównych obszarów jego zainteresowań należą: cytologia, hematologia i chemia kliniczna zwierząt towarzyszących, a w szczególności zastosowanie zaawansowanych badań (m.in. cytometrii przepływowej i oceny klonalności limfocytów) w diagnostyce nowotworów hematologicznych zwierząt.

Tytuł lekarza weterynarii uzyskał na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w 2010 r. Następnie rozpoczął studia doktoranckie pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Winnickiej. W tym samym czasie pracował jako lekarz weterynarii w Lecznicy Weterynaryjnej „Trakt Lubelski” w Warszawie. Rozprawę doktorską obronił w 2014 r. Po uzyskaniu członkostwa Royal College of Veterinary Surgeons (MRCVS) rozpoczął trzyletni staż rezydencji na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Cambridge pod opieką mentorską prof. Joy Archer i dr Tima Williamsa. Po zakończeniu rezydentury pracował na Uniwersytecie Cambridge jako patolog kliniczny. W 2017 r. zdał europejski egzamin specjalizacyjny z patologii klinicznej European College of Veterinary Clinical Pathology (ECVCP), a następnie rozpoczął pracę w laboratorium diagnostycznym Laboklin Polska w Warszawie. Uczestniczył w licznych projektach badawczych i jest autorem 13 publikacji w recenzowanych czasopismach polskich i zagranicznych. W czasie pracy na uniwersytetach w Warszawie i Cambridge zdobył doświadczenie dydaktyczne. Odbył również wiele staży naukowych, m.in. na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis, Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu, Laboratorium In Vitro w Wiedniu oraz Laboratorium CTDS w Leeds. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Zoetis Clinical Research Publication Award 2014, Zoetis Travel Bursary Awards 2015 i Nagrody Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych. Należy do European Society of Veterinary Clinical Pathology (ESVCP) i European Canine Lymphoma Network (uczestnik panelu cytometria przepływowa).

Absolwent Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Specjalista radiologii weterynaryjnej. Absolwent studiów podyplomowych „Nowoczesne narzędzia diagnostyki medycznej i terapii” na Politechnice Krakowskiej. Prowadzi Pracownię Diagnostyki Obrazowej w Klinice dr n. wet. Dariusza Niedzielskiego we Wrocławiu. Asystent w Zakładzie Chirurgii i Diagnostyki Obrazowej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Był wykładowcą w ramach studium specjalizacyjnego z radiologii weterynaryjnej prowadzonego na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prowadzący liczne szkolenia z zakresu diagnostyki obrazowej psów i kotów. Autor i współautor publikacji naukowych oraz licznych artykułów w czasopismach branżowych dla lekarzy weterynarii.

Specjalista chorób psów i kotów. W 1994 r. ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu, na którym przez 20 lat pracował w Katedrze Chorób Wewnętrznych z Kliniką Koni, Psów i Kotów. W 2005 r. obronił pracę doktorską z zakresu onkologii weterynaryjnej. Aktualnie pracuje we własnej przychodni weterynaryjnej we Wrocławiu. Od ponad 20 lat zajmuje się onkologią a szczególnie chemioterapią chorób nowotworowych. Stażował w specjalistycznych weterynaryjnych ośrodkach onkologicznych w Holandii, na Słowenii i w USA. Jest autorem ponad 100 publikacji i doniesień naukowych, artykułów szkoleniowych i popularyzatorskich, a także podręczników akademickich z zakresu diagnostyki i leczenia chorób wewnętrznych oraz, przede wszystkim, onkologii weterynaryjnej. Prowadzi zajęcia dla studentów medycyny weterynaryjnej z zakresu onkologii psów i kotów. Członek Europejskiego Stowarzyszenia Onkologów Weterynaryjnych oraz Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt. Redaktor naczelny czasopisma Weterynaria w Praktyce. Prezes Rady Dolnośląskiej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej. Pomysłodawca i 

współorganizator Mistrzostw Polski Lekarzy Weterynarii w Narciarstwie Alpejskim oraz Samochodowych Rajdów Lekarzy Weterynarii „Vet off Road”.

Od czasu zdobycia tytułu lekarza weterynarii w 1997 roku na Wydziale Weterynaryjnym SGGW w Warszawie zajmuje się w swojej pracy klinicznej chorobami nowotworowymi małych zwierząt. Temu też tematowi poświęcił swoją rozprawę doktorską obronioną w 2001 roku oraz liczne wykłady prowadzone dla studentów studiów weterynaryjnych oraz słuchaczy podyplomowych studiów specjalizacyjnych. Dr Jagielski brał udział jako organizator, wykładowca oraz uczestnik w licznych onkologicznych spotkaniach weterynaryjnych w kraju i za granicą. Jest aktywnym członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt (Sekcja Onkologiczna), Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej oraz Europejskiego Towarzystwa Onkologii Weterynaryjnej.

Jest pracownikiem Instytutu Weterynarii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prowadzi zajęcia z farmakologii zwierząt oraz dietetyki weterynaryjnej dla studentów medycyny weterynaryjnej oraz uczestników specjalizacyjnego studium podyplomowego „Choroby psów i kotów”. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych i popularno-naukowych dotyczących żywienia psów i kotów. Prowadzi również wykłady i szkolenia dotyczące żywienia psów i kotów dla lekarzy weterynarii. Jest autorem lub współautorem kilkunastu suplementów pokarmowych dla małych zwierząt dostępnych na polskim rynku.

Z 20-letnim doświadczeniem w branży weterynaryjnej i marketingu weterynaryjnym oraz dużym doświadczeniem w coachingu i wiodących warsztatach w całej Europie, Elli z pasją pomaga specjalistom weterynarii wyrwać się z zatłoczonej pułapki, zbudować bardziej dochodową praktykę, poprawić relacje z klientami oraz pracownikami i cieszyć się równowagą w pracy.

Elli jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach w Grecji i ukończyła studia podyplomowe w dziedzinie zdrowia publicznego w National School of Public Health w Atenach w Grecji. Jest trenerem zawodowym akredytowanym przez International Coach Federation od 2010 r. i certyfikowanym praktykiem programowania Neuro Linguistic od 2012 r.

Absolwentka Wydziału Rehabilitacji Warszawskiej AWF. W czasie studiów ukończyła kurs fizjoterapii zwierząt zdobywając tytuł zawodowy Zoofizjoterapeuty. Pracuje klinicznie od 2009 r. W latach 2011-2016 r. pracowała w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt „Psychodnia”, a do chwili obecnej w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt „Animal Active”, którego jest współwłaścicielką. Od 2009 r. jest wykładowcą na kursie fizjoterapii zwierząt, od 2014 r. w Studium Fizjoterapii Zwierząt, którego jest współwłaścicielką. Od 2009 r., czyli od daty założenia Polskiego Związku Zoofizjoterapeutów, pełni funkcję Prezesa Stowarzyszenia. W 2013 r. pomagała w opracowaniu Standardu Kompetencji Zawodowych dla zawodu Zoofizjoterapeuta, tworzonym na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, pełniąc funkcję Eksperta Merytorycznego. Swoją wiedzę poszerza uczestnicząc w licznych konferencjach, szkoleniach oraz warsztatach doskonalenia zawodowego. Jest autorką licznych artykułów do pism branżowych oraz wykładowcą na konferencjach i seminariach o tematyce rehabilitacji weterynaryjnej. Członek VEPRA (Veterinary Association of Physical Therapy and Rehabilitation).

CzłonekAssociation of Veterinary Anesthesist, przewodniczący Sekcji Anestezjologii Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt.
W 2009 roku ukończył Technikum Weterynaryjne we Wrześni. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Naukę kontynuował na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu (Veterinärmedizinische Universität Wien). W czasie studiów odbył kilkunastomiesięczny staż w Anaesthesiology and Perioperative Intensiv-Care Medicine VetMedUni Vienna. Następnie jako stażysta praktykował w Klinice Małych Zwierząt, Koni i Przeżuwaczy na Wydziale Weterynaryjnym Freie Universität w Berlinie. Jeszcze w trakcie studiów odbywał praktyki w wielu Zakładach Leczniczych dla Zwierząt w Polsce i różnych placówkach zagranicznych (praktyki weterynaryjne, hodowle i fermy). Od 2007 roku pracował jako technik weterynarii, opiekując się pacjentami w trakcie znieczulenia, schroniskach dla zwierząt i fermach. Uczestniczył w kilkudziesięciu krajowych i zagranicznych kursach, szkoleniach i konferencjach, między innymi: Conference of The Association of Veterinary Anaeshetists - Berlin, Bristol, warsztaty - Vienna Pain Days, World Small Animal Veterinary Association Congress - Kopenhaga, Singapur, South European Veterinary Congress - Barcelona, Madryt, British Small Animal Veterinary Association Congress, Deutsche Veterinärmedizinische
Gesellschaft Veterinär Kongress, Kongres Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt. Wykładowca na kongresach PSLWMZ i innych konferencjach. Ukończył dwustopniowy kurs anestezjologii weterynaryjnej organizowany przez European School for Advanced Veterinary Studies Luxemburg.
Od 2015 roku pracuje w Klinice Weterynaryjnej „Szmaragdowa 24/7” w Lublinie oraz współpracuje z innymi praktykami, w których znieczula pacjentów. Jest autorem artykułów o tematyce anestezjologicznej. Ponadto prowadzi szkolenia i autorskie warsztaty praktyczne, seminaria i wykłady z zakresu anestezjologii weterynaryjnej w Polsce i za granicą. Od 2019 roku jest specjalistą chorób zwierząt futerkowych. Obecnie w trakcie kolejnych studiów podyplomowych z zarządzania na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.

Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie w 2012 roku. Doktorantka I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Katedrze Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej.Obecnie pracuje w jednej z warszawskich klinik, gdzie konsultuje pacjentów nefrologicznych i urologicznych z całego kraju oraz wykonuje zabiegi hemodializy u psów i kotów pod okiem spec. chir. wet. Jacka Stępkowskiego. Od 2019 roku związana z Kliniką Weterynaryjną w Szwecji, ANICURA, gdzie podnosi swoje kwalifikacje pod okiem europejskich specjalistów. Jest współautorką i współorganizatorką pierwszych w Polsce Praktycznych Warsztatów Nefrologicznych dla lekarzy weterynarii, wykładowcą na licznych konferencjach w kraju, autorką kilku artykułów opublikowanych w specjalistycznej prasie weterynaryjnej oraz członkiem Europejskiego Towarzystwa Nefrologii Weterynaryjnej i Urologii (ESVNU). Szczególne zainteresowania lek.wet. Magdaleny Kraińskiej-Łosek to ostre uszkodzenie nerek, chirurgia naczyniowa oraz transplantacyjna, metody leczenia nerkozastępczego.